De opvoedkundige hond

Men neme een stukje hei bij Rozendaal, een pup van acht en halve week, een pup van vijf maanden
en een volwassen hond. We liepen op een zandpaadje voor ons dagelijkse korte wandelingetje toen
er een paar mensen achter ons aankwamen met twee honden. De jonge hond kwam super enthousiast
naar Thybor gerend. Dat was te veel van het goede voor Thybor. Ze mogen best aan hem snuffelen maar
ze moeten wel rustig doen. Dus staartje tussen de pootjes en wegkruipen. Toen kwam de volwassen
hond heel hard naar de 5 maanden oude pup gerend en “riep” hem rustig tot de orde. Dat was zo’n
mooi gezicht om te zien. En even later bleek die volwassen hond niet eens bij die mensen te horen.





Oefenen met de kleinste baas

De hei bij Rozendaal is erg mooi. Er is een groot gebied waar de honden los mogen lopen
(binnen de groene paaltjes). Het is er helaas ook druk. Toch te weinig losloopgebieden
in Nederland ben ik bang.



Speelzand!



Speelgras!

Thybor vond vooral het zachte zand en het hoge gras erg leuk.
Dit keer was onze zoon ook weer mee en hij heeft goed kunnen oefenen met de hond.
Elke keer als Thybor al uit zichzelf naar hem toe kwam lopen blies hij op zijn hondenfluitje
en als hij bij hem was kreeg hij een uitbundige knuffel of een beloningssnoepje.

En ook elke keer dat we allemaal stil gingen staan en Thybor uit zich zelf bij één van ons kwam
zitten kreeg hij een snoepje. Gelukkig kun je die snoepjes erg klein maken anders zou hij niet
meer aan zijn normale voedsel toe komenJ



Een modderbad bleef ons dit keer nog bespaard:)