‘NEE’

Altijd probeer ik voor anderen klaar te staan,
of het mij op dat moment uitkomt of niet.
Zit er één met tekort aan tijd?
Dan ben ik al gauw de favoriet.

Heeft iemand geen tijd voor de hond?
Dan weten ze me altijd wel te vinden.
Ik zeg niet zo heel gauw ‘nee’,
tenslotte wil niemand dat graag ondervinden.

Is er oppas nodig in de buurt,
dan wordt ik er al vrij snel gebeld.
Vaak verzet ik dan dingen die ik wilde doen,
maar mijn eigen zaken worden weer uitgesteld.

Wil iemand graag een goed gesprek,
een discussie of een goede raad.
Dan rinkelt al snel de deurbel
en wordt er in mijn huis heel wat afgepraat.

Maar heb ik nu eens wat advies nodig,
of een oppas voor de hond.
Dan heeft niemand tijd voor mij
en hoor ik partners en kinderen op de achtergrond.

Die hebben heel wat anders gepland,
daarin kan nooit iets worden omgezet.
Zelfs de tijd aanpassen is een probleem,
want ze zijn immers al zo vaak bezet.

‘Heb ik eigenlijk nog wel vrienden’?
Dat vraag ik me regelmatig weleens af,
als nooit iemand tijd voor mij wil vrijmaken.
Waarom is alleen zijn soms toch zo een straf?

Niniki

180908