Grafsteen

Het is 01.00 uur in de nacht.
Ik voel de stilte om me heen.
Mijn gedachten vliegen weg,
richting die hele mooie donkere grafsteen.

De steen is van zwart marmer
met een korenaar links bovenaan.
Daar liggen twee mensen begraven,
zij hebben mijn leven doen ontstaan.

Heel veel liefde hebben zij mij gegeven,
ik heb ook veel van hen geleerd.
Warme knuffels heb ik mogen ontvangen,
mijn jeugd was écht niet zo verkeerd.

Ik ben nog steeds dankbaar voor die lieverds,
dat juist zij mijn ouders zijn geweest.
In mijn jeugd heb ik volop mogen genieten,
dankzij deze ouders was mijn jeugd een feest.

Ze zijn al jaren geleden overleden,
maar toch mis ik ze nog vaak.
Mijn gevoel van geborgenheid
is na hun heengaan dan ook totaal in opspraak.
 

© Nini #
071105