Alleen


Al zit ik in een volle kamer,
ik voel me toch weer eenzamer,
ondanks veel vrienden om me heen;
ik voel me echt, heel erg alleen.

Wanneer ik weer eens in het gips zit,
dan lig ik vaak op de bank geklit.
Of bij aanwezigheid van heel veel pijn,
bemerk ik weer het gevoel van alleen te zijn.

Ook al ben ik met een vriendin op stap,
nee, het is werkelijk geen grap,
en de gezelligheid kent geen tijd,
dan nog is het gevoel van alleen te zijn, een feit.

Ik weet heel zeker,
het maakt me steeds weker,
dat gevoel zit in mezelf,
maar het voelt als een gebergte en niet als een gewelf.

© Nini #
140405