Aandacht vragen


Soms zit mijn hoofd zo verschrikkelijk vol,
zoveel problemen, doe me een lol.
Men vindt gewoon; ze is attent,
Ja, dat zijn ze immers van mij gewend.

Maar soms wordt het ook mij teveel,
Ik besta immers maar uit één geheel.
Dus ik kan me niet in tienen verdelen,
Dan zou ik mijn eigen leven verspelen.

Ook ik vergeet dus wel eens wat,
Wanneer ik het niet meer allemaal bevat.
Velen willen tijd met mij alleen,
En dan het liefst nog wel meteen.

 Of het mij uitkomt, wordt niet gevraagd,
Als hun gesprek dan ook maar slaagt.
Bij iemand alleen heb je alle aandacht voor jezelf,
En het gesprek loopt dan ook immers meestal vanzelf.

Er is verder niemand, die je hoort,
Dus ook niemand die je stoort.
“Ik moet het toch ook kwijt” zeg je dan snel,
en gelukkig gaat dan de bel………..

Dan komt de volgende met een probleem,
Die legt dan weer snel op mij een claim.
Goed luisteren moet ik in het gesprek,
Terwijl ik dan een conclusie trek.

Uiteindelijk probeer ik een goed advies te geven,
Wat hun naar een oplossing doet streven.
Dan is het alweer tijd om eten te koken,
En daarna ben ik even ondergedoken.


© Nini #
200305