Ziek

Ik weet nog dat je me belde
een stem vol tranen sprak tot mij:
“Ik ga dood, Nini
mijn leven is nu écht voorbij”.

Vol intens verdriet,
wachtte ik tot de auto de straat in kwam.
We hebben samen geknuffeld en gehuild,
je handen voelden klam.

“Chemo’s en bestralingen ondergaan,
kans op genezing minimaal.
Metastasen waren al daar”.
Getver dat was keiharde taal.

Daar lag mijn beste vriendin,
bleek en misselijk in het bed.
20 kilo afgevallen,
ze heeft het helaas niet gered……..

In memory of:

Mijn vriendin, eigenlijk meer mijn zusje

Nini
170710