Afscheid nemen

Zo hebben we afscheid moeten nemen,
van jou, mijn lieve vriendin.
Je was als een zus voor mij,
die kanker ging in jou tekeer als een spin.

Je hebt veel pijn moeten verdragen,
in een periode van minder dan één jaar.
Je was heel moedig en heel sterk,
maar je oogde oh zo breekbaar.

 

De laatste dagen heb ik naast je bed gezeten,
proberen te troosten, waar ik kon.
Helpen met van alles,
want steeds naderbij kwam jouw eindstation.

Ik lag net een paar uur op bed,
toen ik om 04.00 uur ‘s nachts werd gebeld,
het ademen werd oppervlakkig en minder frequent
ik heb me direct naast je opgesteld.

Ik hield je hand vast en sprak zacht,
Je man heeft de kinderen gehaald.
We waren allemaal bij je, zoals jij wilde,
ook je vrienden, zoals jij dat had bepaald.

 

Je adem stokte,
toen nog een kleine zucht.
Rustig ben je ingeslapen,
na nog een klein hapje lucht.

Als een bleek engeltje in het grote bed.
hebben we je moeten laten gaan.
We konden niets meer voor je doen,
als je alleen nog bijstaan……….

Rust zacht lieverd!!!


Nini
170710