Jou ogen.

Jou ogen keken me aan,
je bent nog zo jong,
waarom moet je nu al gaan.

Je had altijd de grootste lol,
soms was niets je te dol.

Je zag god, je wees hem aan,
hij komt me halen,
het is gedaan.

Met tranen in mijn ogen,
keek jij mijn aan,
ik pakte je hand,
en je bent toen stilletjes bij mij heen gegaan.

Om je moeder zo vroeg te moeten afgeven,
ja,,,,dat doet pijn,
maar in mijn hart zal je altijd verder leven,
en dat,,is heel erg fijn.

Ik mis je,