De laatste zonnestraal

De laatste zonnestralen spelen ‘s morgens
met de dauw druppels op de bladeren,
en laten ze glinsteren als pareltjes zo mooi
de herfst heeft zijn intreden gedaan, en toont
nu in het land zijn kleurfacetten in
alle kleurenpracht van een herfsttooi

De late zon speelt het morgendauw, en dampt
de velden rijk – ach hoe kleurrijk is het spel
wanneer ik grijs de horizon ontwaar met nog tinten
van het stervend groen en ik als laatste afscheidsgroet
de zomer nog eens zoen

zo loopt langzaam de zomer op een einde, en
denk nog even terug aan de warme dagen
van weleer, toen de zonnestralen mijn hart beminden
maar nu vallen de herfstbladeren op de grond
en geniet ik van de allerlaatste zonnestraal, maar
die ik graag nog omarm tussen de herfsttinten

ik zie de ochtend baadden in het koperrood, heel
misschien heeft de aarde zich vergist en
waait er morgen weer een nieuwe lentewind, of zijn
het slechts nog spinsels van wat ik vind
en sterft het groen vandaag een eindeloze dood

 

Duo Gedicht

M@rcel & Elze