Tussen duinen en heide

Gedachten in stille verwarring

lopen als donder en bliksem door elkaar

maar nog waar mijn tranen drupte

voel ik het duinzand warmen

en zie ik het leven voorbij spoelen

met kleine stukjes aan mekaar

mijn land en geboortegrond

tekenen leven tussen duinen en heide

alwaar het riet danst met een lach

zo zal ik hier mijn stappen plaatsen

en kijk ik uit naar iedere nieuwe dag

de zon geeft mij het teken tussen dauw

en spreid mijn weg langs paden

want alwaar ik eerst mijn tranen drupte

laat ik nu mijn lach herleven

en bloei ik net als de heide

terwijl ik loop door het warme duinzand

in de geboortestreek van mijn leven

- Marcel -