Als de joker van het kaartspel
Met een blik die op oneindig stond
dwaalde ik eenzaam en verward
tussen de torenhoge muren
en pilasters van gebouwen door
op zoek naar het geluk
de vrienden die ik dacht te hebben
konden mij voortaan niets meer schelen
want zij hadden mij al te dikwijls
als de joker in het kaartspel
van het leven gebruikt
maar met de gedaanteverwisseling
die mijn nieuwe ik nu heeft gevormd
kijk ik de wereld in met een lach
en sla mijn armen om vrienden heen
die ik echt heel graag mag
zo ga ik nu verder in het leven
en laat saaie grauwe verledens
achter mij in de mist verdwijnen
want die joker van welleer
ziet nu de zon en het geluk
aan de horizon verschijnen
- Marcel -