Af en toe zie haar nog. Maandag liep ze mijn coupe binnen en zette ik mijn tas voor haar opzij. Ze ging verderop zitten. Ik hoopte dat daar een bekende van haar zat, zodat ik haar tanden kon zien als ze praatte. Maar het was geen bekende.

De laatste paar dagen werk ik aan mijn geeuw. Het is al een stuk overtuigender geworden, al zeg ik het zelf. Nu maak ik wat minder geluid en geeuw ik wat langzamer en subtieler. Eigenlijk zou ik eens moeten opletten hoe mensen echt geeuwen.